De Gids

De Gids
(Vrij vertaald naar een gedicht van Karl Krahn)

Wijze mannen hebben het benoemd:
het is “de boom van het leven”.
Maar alle groei die ik heb ervaren,
heeft mij heel veel strijd gegeven.

Het beeld dat ik van dit leven heb,
kostte mij veel tijd en werk;
de levensboom die ik heb gezien,
staat op een hoge berg.

Ik begon veel te laat aan mijn klim,
want het pad is vol gevaren;
soms moet ik om de weg te vinden
eerst kijken en dan vragen.

De jaren verstrijken o zo snel,
met om mij heen veel tegenslagen;
deze zijn als grote rotsen,
ik beklim ze alle dagen.

Soms helpen de andere klimmers,
maar zij hebben het ook zo druk,
met rotsen ontwijken en de klim naar boven,
op weg naar een groter geluk.

Op een dag zag ik een vreemdeling,
hij riep mij tot zich met gebaren.
Hij sprak over een veel beter pad,
als ik mijn trots kon laten varen.

Als je in mijn voetstappen kunt volgen,
zonder ooit over je schouder te turen;
dan zullen we de klim voltooien,
het zal dan niet lang duren.

Maar hij had nog niet veel stappen gezet
of ik bleef al heel ver achter;
ik voelde een diepe woede en haat,
zelfmedelijden in mijn gedachten.

Al snel stopte ik om te rusten,
Zijn pad was echt niet haalbaar;
Hij schoot te hulp, maar rende toen weg.
Die vreemdeling was onbetrouwbaar.

Bij het krieken van de dag ging ik verder
en zocht met al mijn kracht;
hopend dat ik dat pad weer vinden zou,
waarop hij mij had gebracht.

Toen werd ik vervuld met blijdschap,
hij had zijn belofte niet verbroken;
want ik zag hoe bloemen bloeiden,
overal waar de vreemdeling had gelopen.

Meer teksten voor je stille tijd!