Rechters 11

QUESTION: Piraten en moed - 1

ANSWER:

Rechters 11 - Deel 1

door pastor Nathan Shepherd (Dive Chapel, Candle Key, Florida)

“Goedemorgen, mensen. Deze week gaan we naar hoofdstuk 11 van het boek Rechters, dus laten we maar meteen beginnen." Nathan Shepherd, pastor van de Dive Chapel, zat op de rand van het podium in het spelonkachtige pakhuis aan het water, dat nu als kerk dient.

“Ik wil nu met een lijst van namen beginnen die we allemaal kennen. Abel, Enos, Noach, Abraham, Sara, Isaäk, Jakob, Jozef, Mozes, Rachab, Gideon, Barak, Simson, Jefta, David, Samuël. Dat is de "Hall of Fame" van het geloof uit Hebreeën 11. Als je goed hebt geluisterd, dan weet je nu dat je de meeste namen wel kent. Behalve eentje misschien. De naam die er niet in thuis lijkt te horen, degene die we niet zo goed kennen, is Jefta. Hoe kwam hij in deze lijst terecht?

Wie van jullie had ooit van Jefta gehoord vóór je Bijbelstudie van deze week?" Ongeveer tien mensen staken hun hand op. "Oké, tof. Nou, deze tien Schriftgeleerden zullen vandaag even geduldig moeten zijn, terwijl wij over onze vriend Jeff leren.

Hebreeën 11:1 zegt: 'Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien.' Wauw, de grondslag voor dingen waar we alleen kunnen op kunnen hopen en onzichtbaar bewijs. Die detective-shows op televisie zoals CSI zouden moeite hebben met een dergelijk geloof, hè?

Hebreeën 11:6 vertelt ons: ‘Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen moet immers geloven dat hij bestaat, en wie hem zoekt zal door hem worden beloond.' Snap je dat? Geloof jij dat Hij bestaat? En geloof jij dat Hij ons zal belonen als wij hem vlijtig opzoeken? De mensen in de 'Hall of Fame' van het geloof werden tijdens hun leven ongetwijfeld beloond. En zij geloofden dat het hemelse koninkrijk zou komen. Dat wordt ons in Hebreeën 11:13-16 verteld.

Oké. Ik weet dat sommigen van jullie nu in de war zijn. Ja, we zijn inderdaad met Rechters 11 bezig, en niet met Hebreeën 11, dus laten we terugbladeren. Het hoofdstuk begint met: 'Nu was er in die tijd een zekere Jefta, een krijgshaftig man, afkomstig uit Gilead.' Knoop dat even in je oren, oké?

Jeffs vader was Gilead. Jeff was de oudste zoon - en dat was belangrijk in die tijd - maar zijn moeder was een hoer, een prostitué. Als je in die cultuur buiten het huwelijk werd geboren, dan was je een verschoppeling die door iedereen werd veracht. In wereldse termen betekent dit dat Jefta een nietsnut was die nooit wat zou kunnen bereiken, laat staan dat hij heldhaftig leider zou worden van een land!

Maar dat is een geweldige les voor ons. God kan, en zal, iedereen gebruiken. Het maakt niet uit wat je gedaan hebt, waar je vandaan komt, wat mensen over je zeggen. Als jij erop vertrouwt dat God God is en als jij Hem vlijtig opzoekt, dan kan Hij jou gebruiken en ook belonen. Laat je verleden achter je. God heeft jouw verleden ook achter Zich gelaten. Houd in gedachten dat God niet alleen mensen roept die geschikt zijn. Nee, Hij maakt mensen geschikt die Hij geroepen heeft. Als Hij Jefta kon gebruiken, dan kan Hij jou ook gebruiken!

Nogmaals, de wereld ziet de dingen niet zoals God ze ziet. Dus toen Gileads vrouw een heleboel zonen had en deze opgroeiden, verjoegen ze Jefta uit hun gezin.

Dat lijkt sterk op een andere jongen uit onze 'Hall of Fame': Jozef. Jeff pakte zijn spullen en vertrok naar Tob, een stad die bekend stond om zijn moordenaars, plunderaars, rovers, Maffia-types, barbaren en piraten. Je hebt me wel eens horen praten over de tijd waarin Key West een piratenhaven was. De naam was toen "Cayo Hueso": Doodsbeeneiland. Het was echt een plaats als uit de demonische scènes van een Frank Peretti boek. En Tob was precies zo.

Vers drie vertelt ons hoe een bende waardeloze mannen zich bij Jeff aansloot en met hem op plundertochten ging. Vanwege zijn schaamte en het verraad van zijn gezin werd Jefta een piraat! Maar niet op een schip. Misschien was hij wel meer als de leider van een bende vogelvrije bandieten in het Wilde Westen. Hij was kennelijk een slecht mens, die de leiding had over een stelletje schurken. Maar de woorden, het bewijs van Rechters 11, toont ons dat hij in God geloofde.

Ondertussen, in Israël... Weet je nog dat vorige week, aan het eind van hoofdstuk 10, het leger van de Ammonieten op het oorlogspad was? En omdat zij geen leider hadden, raakten de kinderen van Israël in paniek. Iemand zei: 'Laten we Jefta om hulp roepen, hij is een krijgshaftig man! Hij zal voor ons strijden!’

In vers 6 gaan ze Jeff dus halen om voor hen te vechten en heel voorspelbaar zegt hij: 'Uit minachting hebt u mij uit het huis van mijn vader verdreven. En nu u in het nauw zit, komt u bij mij?' En dat lijkt heel sterk op wat de HEER in hoofdstuk 10 zei toen de Israëlieten Hem aan het begin van dit alles aanriepen.

Dus Jeff vraagt - kijk eens - of Israël hem tot leider zal uitroepen als de HEER de Ammonieten aan hem zal overleveren. Zie je zijn geloof? Als de HEER het zal doen! De mannen van Israël stemmen hiermee in en roepen Jeff uit tot generaal. Hij gaat dan naar Mispa. Heeft Israël een nieuwe 'doornstruik' gekregen? Hmmm.

Voordat hij ten strijde trekt probeert Jeff eerst een redelijke, vreedzame oplossing. Hij stuurt gezanten naar de koning van Ammon die hem vragen waarom ze zijn gekomen om te vechten. De Ammonieten antwoorden dat zij dit doen omdat de Israëlieten hun land hadden gestolen toen zij uit Egypte kwamen."

Rechters 11 - Lees deel 2!