Rechters 13 – Deel 2
QUESTION: Filistijnen en pre-incarnatie - 2ANSWER:Rechters 13 - Deel 2
door pastor Nathan Shepherd (
Dive Chapel, Candle Key, Florida)
“Jezus komt dus terug, maar niet naar Manoach. Hij bezoekt mevrouw Manoach wanneer zij in een veld zit. Dit is interessant en doet een beetje denken aan Maria en Marta. Het lijkt erop dat Manoach te druk bezig is, terwijl zijn vrouw rustig in een veld zit. En dat is waar Jezus naartoe gaat. Naar mensen die beschikbaar en ontvankelijk zijn. Dat zou ook tot ons moeten spreken. Zijn wij te druk bezig om Jezus te ontvangen?
Mevrouw Manoach rent zo snel als ze kan naar haar man zodat ook hij deze 'man' kan ontmoeten. Kijk eens naar vers 11 waar Manoach Jezus, de Engel van de HEER, vraagt of hij de man is die eerder tot zijn echtgenote heeft gesproken. En wat zegt de Engel van de HEER? Hij zegt: 'Ik ben'. Klinkt dat bekend? Klinkt dat als een bevestiging dat dit God is? Voor mij wel, hoor.
Manoach vraagt de Engel van de HEER hoe zij dit kind moeten grootbrengen. Dit is een enorm goed teken voor het leiderschap in een gezin! Hij is nederig. Hij gaat op zoek naar raad. Ik weet dat er onder jullie een heleboel jongens zitten die nog niet oud genoeg zijn voor het huwelijk en een eigen gezin, maar jullie moeten niet denken dat deze tekst niet relevant voor jullie is. Leer de tekst, ken de tekst, leef naar de tekst.
Jezus herhaalt voor Manoach de regels die zijn vrouw moet volgen en het leven dat hun zoon zal leiden. Hier vind je een tweede belangrijke regel voor het gezin: het gaat niet om de kinderen, het gaat om de ouders! Zie je dat? De HEER zegt in Spreuken 22:6: 'Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is.'
Als team dat bestaat uit man en vrouw, uit vader en moeder, moeten we voor onze kinderen een leven modelleren dat op de Schrift gebaseerd is. Het beste wat een ouder kan doen in deze duistere, grimmige maatschappij waarin wij leven, is je kinderen laten zien dat je in vreugde leeft zoals de HEER dat wil! Geen compromissen. Modelleer het gedrag waartoe Jezus ons oproept op elk moment van de dag, zodat je kinderen ervan kunnen leren.
Terug naar Rechters 13. Ondanks dit alles, ondanks zelfs de aanwijzing 'ik ben', herkent Manoach Jezus, de Engel van de HEER, nog steeds niet. Maar zijn ouders hadden hem goede manieren geleerd en dus nodigt hij Jezus uit voor het avondeten.
In vers 16 bevestigt Jezus opnieuw wie Hij is. Hij zegt dat Hij hun voedsel niet zal eten, maar dat het goed voor hen zou zijn om een brandoffer aan de HEER, aan YHWH, op te dragen. Laten we even duidelijk stellen dat Jezus geen negatieve opmerkingen maakt over de kookkunsten van mevrouw Manoach. Nee, Hij geeft hen een tweede overtuigende uitspraak over wie Hij eigenlijk is en Hij probeert hen duidelijk te maken hoe belangrijk deze ontmoeting is.
Manoach lijkt nu een straaltje van het licht op te vangen en vraagt de 'Man' wat Zijn naam is. Jezus zegt in vers 18: 'Waarom vraagt u naar mijn naam? Die is voor u toch te wonderbaarlijk?' Weer een hint. Kun jij je Jesaja 9:5 nog herinneren? 'Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman...' Daar heb je het.
Denk je dat Jezus nu misschien wat ongeduldig begint te worden met deze gast? Drie flinke rake klappen, drie krachtige uitspraken over Zijn identiteit en Manoach snapt het nog steeds niet. Dat is ook weer een woord voor ons. Jezus toont als altijd heel geduldig de weg, als we willen luisteren. In ons leven, in ons ouderschap, in onze carrières, in onze financiën. Hij is er altijd voor je.
Manoach lijkt heel veel op ons. Hij doet dingen met een godsdienstige ijver. Hij is een gelovige. Hij gelooft misschien niet in de HEER, maar hij gelooft wel dat hij moet doen wat juist is. En dus neemt hij een jonge geit en een graanoffer en draagt op een stenen altaar een brandoffer op aan God.
Kijk nu eens naar vers 20: 'In de vlam die van het altaar opschoot naar de hemel steeg de engel van de HEER op!' Meneer en mevrouw Manoach zagen dit, vielen op hun knieën en bogen diep. Eindelijk snapten ze het! Vers 21 zegt dat Manoach 'besefte dat het een engel van de HEER was geweest'. Weer een model voor ons ouders. Begeef je samen op je knieën, voor de Allerheiligste HEER.
Ik geloof dat de Manoachs sterke, betrouwbare, godsdienstige mensen waren. Maar zij hadden een ontzettend druk leven geleid in een losbandige, wulpse cultuur. Net als de spreekwoordelijke kikker in een pan met kokend water werden ook zij langzaam gekookt door de cultuur. Ze hadden vier heel, heel overtuigende aanwijzingen nodig voordat zij Jezus konden herkennen.
Is het mogelijk dat wij tegenwoordig in de Westerse kerk veel op meneer en mevrouw Manoach lijken? Zijn wij te druk bezig om te kunnen weten wanneer Jezus in onze levens verschijnt? En zelfs als we Hem zouden zien en met Hem zouden spreken, is het mogelijk dat we Hem dan niet zouden herkennen? Dit was anders dan de twee gelovigen op de weg naar Emmaus in Lucas 24. De HEER was voor hen onherkenbaar. In ons geval ligt het aan onszelf. Zijn wij zo verstrikt geraakt in onze cultuur dat 'Ik ben', de 'Wonderbare raadsman', de 'HEER die alle aanbidding en lof verdient' naar ons toe zou kunnen komen en dat we Hem niet zouden herkennen? Laat dat nooit het geval zijn!
De conclusie is dat we de Kanaänieten in onze levens moeten overwinnen, verpletteren en uitroeien. Begeerte is een Filistijn in onze wereld. De begeerte van onze ogen, de begeerte van ons lichaam. Neem deze stad in, verniel de stadsmuren, slacht de inwoners af. Maar zodra je deze overwinning behaald hebt, moet je weigeren om hetzelfde te worden als het volk Israël in het boek Rechters. Blijf niet spelen met de afgoden van de vroegere inwoners. Laat de Filistijnen niet terugkeren naar het Beloofde Land. Houd in gedachten dat de zonde zijn sporen nalaat op volgende generaties. We moeten deze cyclus dus doorbreken voor het goed van onze kinderen."
Ga naar Rechters 14!
