Rechters 16 – Deel 2
QUESTION: Delila en blindheid - 2ANSWER:Rechters 16 - Deel 2door pastor Nathan Shepherd (
Dive Chapel, Candle Key, Florida)
“Delila verlokt Simson en hij trapt in de val! In vers 6 zegt ze: 'Vertel me eens: waarin schuilt toch je geweldige kracht? Hoe kan iemand je zo boeien dat je weerloos wordt?'
En Sammy speelt gewoon een spelletje met haar. Hij zegt dat hij zwak zal worden als hij wordt vastgebonden met zeven soepele boogpezen die nog niet gedroogd zijn. Dus haalt ze die zeven pezen, bindt hem vast en roept de Filistijnen die 'klaarstonden om hem te overmeesteren'. Maar hij breekt de pezen zonder problemen en steekt de draak met Delila en de Filistijnse mannen.
Dus probeert Delila het nog eens met haar gesmeek en haar zoete woorden. Wacht eens even. Wat is er toch mis met Simson? Het is duidelijk dat deze vrouw hem probeert te verraden, maar toch blijft hij gewoon bij haar. Kan hij de verleiding gewoon niet weerstaan?
Dit keer vertelt hij haar dat hij zwak zal worden als hij wordt vastgebonden met nieuwe touwen die nog niet gebruikt zijn. Hetzelfde liedje, maar een ander vers: met gemak breekt Sammy de touwen.
En dus smeekt ze en zeurt ze en we beginnen zo aan de derde ronde. Hij liegt weer tegen haar en zegt: 'Als je mijn zeven haarvlechten inweeft in het weefgetouw en ze met een pin vastzet in de wand...' Zij doet dat dus en roept opnieuw de Filistijnen die weer klaarstonden om hem te grazen te nemen. Maar weer staat Simson op en rukt met speels gemak zijn haarvlechten uit het weefgetouw.
Oké, je zou nu toch verwachten dat hij het wel gehad heeft met Delila, nietwaar? Nee, hoor! In vers 15 zegt ze met een pruillip: 'Hoe kun je zeggen dat je van me houdt? Je vertrouwt me niet eens!' En in vers 16: 'Zo bleef ze hem dag in dag uit met verwijten bestoken en drong net zo lang aan tot hij het niet meer uithield en bezweek. 'Nog nooit heeft een scheermes mijn hoofd aangeraakt...'
Tja mensen, en de rest is geschiedenis, zoals men zo mooi zegt. Ze wiegt Simson in haar schoot in slaap en scheert zijn haren af. Let nu eens goed op: aan het eind van vers 9 lezen we: 'Daardoor week zijn kracht en zo maakte zij hem weerloos.' Hoe ongelooflijk treurig dat deze rechter over Israël, deze gezegende man van God, verlokt werd door een zielige, waardeloze straatmeid. En hij zag het niet eens aankomen! Ik durf te beweren dat de Geest van de Heer Simson verliet toen hij toestond dat Delila hem zo in de val lokte - zelfs voordat zij zijn haar afknipte.
Het verhaal vertelt ons nu dat de Filistijnen Simsons ogen uitsteken en hem als een os aan het werk zetten. Maar het droevigste is wel dat hij zijn kracht ook niet meer heeft. Het moet dus echt een pijnlijke worsteling zijn geweest. Zie je dat? Omdat hij zich van God afkeerde en God niet serieus nam, moet hij nu meel maken. Nu zit hij echt met de gebakken peren. Als wij werk doen dat ons deprimeert, werk dat ons veel stress bezorgt, werk dat we haten, dan moeten wij ons afvragen of we de gunst van God misschien verlaten hebben.
Aan het eind van het hoofdstuk houden de Filistijnen een groot feest en aanbidden zij Dagon, hun stomme halfmens, halfvis god. Ze danken de visjongen voor de gevangenschap van Simson. Dan heeft iemand het briljante idee om Sammy uit de gevangenis te halen, zodat ze het zielige ventje aan iedereen kunnen laten zien.
Ze plaatsen hem tussen de kolommen van de tempel en Simson plaatst zijn vermoeide, knoestige handen op die steunpilaren. Er bevonden zich ongeveer 3.000 Filistijnen in de tempel voor het feest. De Schrift zegt dat de Filistijnen toekeken hoe Simson hen vermaakte. Het is niet duidelijk waar dat vermaak uit bestond.
Nou, hier komt het. Simson, dit verwende nest, deze rockster rechter, die door God was gezegend met een ongelooflijke kracht in zijn misleidde leven, staat voor een menigte vijanden. Hij is zwak en moe, heeft geen ogen en is vernederd. Precies waar God hem wil hebben. De jonge meiden staan niet meer in de rij voor zijn aandacht. Maar in al deze tegenspoed snapt Simson het eindelijk. Hij begrijpt eindelijk waar het om gaat en het is de hoogste tijd.
In zijn zwakheid roept hij oprecht de HEER aan en zegt: 'HEER, mijn God, denk toch aan mij! Geef me alstublieft nog eenmaal genoeg kracht, zodat ik me voor minstens één van mijn beide ogen op de Filistijnen kan wreken!'
Dan grijpt hij de steunpilaren van de tempel van Dagon en roept: 'Mijn dood zal de dood zijn van de Filistijnen!' Hij duwt en God eert zijn uitroep: de tempel stort volledig in!
Het einde van vers 30 zegt: 'Zo maakte Simson bij zijn dood meer slachtoffers dan tijdens zijn hele leven.' Wauw. Zie je dat? Weet je nog hoe Jezus aan Simsons moeder verscheen? Hij zei: 'hij zal een begin maken met de bevrijding van Israël uit de greep van de Filistijnen.' En niet: hij zal Israël volledig verlossen! Jezus heeft ALTIJD gelijk!
Ik denk dat we gewoon bedroefd moeten zijn over de verspilling die Simsons leven feitelijk was. Hij voerde de taken van God niet serieus uit. Hij was een extreem werelds, vleselijk mens. Maar toch gebruikte God hem op een machtige manier. Het lijkt erop dat de Schrift ons vertelt dat God, zelfs als een man zich als een idioot gedraagt, nog steeds een plan voor hem heeft en dat God alwetend en almachtig is! Amen!”
Ga naar Rechters 17!
