Rechters 19

QUESTION: Een schoorvoetende cultuur - 1

ANSWER:

Rechters 19 - Deel 1

door pastor Nathan Shepherd (Dive Chapel, Candle Key, Florida)

De band "Eutychus Landing" speelde de laatste noten van hun reggae versies van enkele aanbiddingsliedjes. Ze hadden hiervoor vier vrienden met steeldrums uit Jamaica uitgenodigd en het geluid was werkelijk inspirerend. Het laatste lied was “This is my Father’s world” en het werd gekenmerkt door het zo bekende ritme van het Caribische eiland.

Nathan Shepherd liep de voorkant van het pakhuis, het onderkomen van de Dive Chapel gemeente. "Heel, heel erg gaaf, heren. Wat een zegen! We moeten daar eigenlijk nog wat liedjes aan toe voegen en dan zo een heel worship album live opnemen.”

Nates woorden werden met een overweldigende staande ovatie ontvangen. Voor zover hij wist was dat nog nooit eerder in de DC gebeurd.

“Oké, mensen, Rechters 19. Wauw, we zijn hier weer terug bij die alomvattende lijfspreuk van Israël in de laatste dagen van het tijdperk van de Rechters. 'In die tijd, toen er geen koning in Israël was...' We blijven die uitspraak tegenkomen. Deze is zo toepasselijk omdat de mensen zich aan geen enkele vorm van gezag wensten te onderwerpen. Iedereen deed wat juist was in zijn of haar eigen ogen. Nou, als dat geen beschrijving van onze moderne Westerse wereld is, dan komen we er op zijn minst heel dicht bij in de buurt.

De zogenaamd 'verlichte' media- en onderwijs-Nazi's in ons land werken al jaren voor Satan. Ze hebben de meerderheid van onze bevolking er al bijna van overtuigd dat absolute waarden en grenzen niet bestaan. 'Wat goed is voor jou, is misschien niet goed voor mij.' 'Ik denk vooral aan nummer één: mijzelf.' 'Behandel anderen... voordat zij jou op dezelfde manier behandelen.'

Maar, jongens, er ZIJN absolute waarden. Het universum waarin wij zo gezegend mogen leven wordt door absolute waarden beheerst en in stand gehouden. Molecules houden alles aan elkaar. De zwaartekracht is een absoluut verschijnsel. Als je de zwaartekrachtwet probeert te ontkennen, dan zou dat best wel eens je laatste handeling kunnen zijn. In deze laatste drie hoofdstukken van het boek Rechters ontdekken de kinderen van Israël dat overtredingen van Gods wetten wel degelijk gevolgen hebben. Ik vrees dat de kinderen van onze Westerse samenlevingen onder dezelfde duistere, bittere en grimmige gevolgen zullen lijden.

Laat me een verhaal vertellen dat, bijvoorbeeld, in Maleisië gebeurd zou kunnen zijn. Er was daar eens een jonge monnik, een priester in een godsdienst die onder andere hamerhaaien aanbad. De priester was uit zijn tempel verjaagd, maar had een van de tempelprostituees als vriendinnetje meegenomen. Ze verhuisden naar een afgelegen locatie in de bergen. Na een tijdje pakte zijn vriendin de biezen. Ze ging er met een plaatselijke muzikant vandoor en woonde een tijdje met hem samen. Toen ze hem ook beu was, ging ze terug naar het huis van haar vader. Na vier maanden hoorde de priester dat ze weer in het huis van haar vader woonde en hij ging op pad om haar te halen.

De priester en zijn vriendin verzoenden zich met elkaar en hij wist haar over te halen om weer bij hem in te trekken. Ze wilden graag vertrekken, maar elke dag wist de vader van de meid de priester zo ver te krijgen dat ze nog een dagje bleven. De priester stelde hun vertrek vijf dagen uit. Eindelijk gingen de priester en zijn vriendin dan op pad, in de namiddag van de vijfde dag - eigenlijk veel te laat om nog te voet op pad te gaan. Al snel was het te donker om verder te reizen. De koude rillingen liepen hen over de rug. Deze weg stond bekend om de vele bandieten en tijgers.

De priester zei: 'Als we nog een paar kilometer verder lopen, dan kunnen we bij mijn neef in het dorp Gansjoen overnachten.' De neef verwelkomde hen met open armen en gaf hen te eten. Rond tien uur die avond stond er een menigte voor de deur en werd er hevig op de deur geklopt. Net als in Sodom en Gomorra wilden deze mensen seks hebben met de reizende priester. En, net als Lot in Sodom, zei de neef: 'Nee. Kijk, ik zal mijn 14-jarige dochter en de vriendin van de reiziger naar buiten sturen en dan mogen jullie met hun doen wat jullie willen, maar dit boosaardige plan met deze man mogen jullie toch niet uitvoeren.'

De menigte werd onrustig en drong aan, en heel laf gooide de priester van die rare godsdienst zijn vriendin de straat op. De menigte misbruikte en verkrachtte haar de hele nacht. Toen de dageraad aanbrak, kroop zij op handen en voeten naar de deur van de neef. Ze stierf daar op de stoep.

Toen de priester wakker werd en de voordeur opende, zag hij daar dus zijn vriendin. Hij porde haar voorzichtig met zijn voet en zei: 'Sta op mens, we moeten vertrekken.' Toen realiseerde hij zich dat ze dood was. Hij tilde haar op zijn ezel en bracht haar lichaam naar zijn huis. Daar aangekomen nam hij een jachtmes en sneed het lichaam van zijn vriendin in twaalf stukken. Hij verzond deze stukken naar de twaalf grote kranten van Maleisië, met een briefje waarin hij uitlegde hoe de mannen van Gansjoen hem hadden behandeld.

Nou, hebben jullie in de afgelopen jaren misschien zelf een dergelijk gruwelverhaal in de krant gelezen of op TV gezien?" Ongeveer twee derde van alle aanwezigen in het grote pakhuis stak een hand op.

“Nou het verhaal zoals ik het vertelde is niet letterlijk waar. Maar het is wel een gemoderniseerde versie van Rechters 19. Wat ik ermee wilde zeggen, is dat dit verhaal ons niet eens volkomen ongeloofwaardig in de oren klinkt. Het feit dat wij ons deze situatie überhaupt kunnen voorstellen, zou ons moeten doen huiveren. Het is een aanwijzing dat wij zelf in een cultuur leven waarin iedereen doet wat juist is in zijn eigen ogen."

Rechters 19 - Lees deel 2!