Rechters 6

QUESTION: Van lafheid naar geloof - 1

ANSWER:

Rechters 6 - Deel 1

door pastor Nathan Shepherd (Dive Chapel, Candle Key, Florida)

De laatste noten van de praiseband verstomden. Zij hadden zojuist het lied "Ik sta op Christus, de vaste Rots (elke andere bodem is drijfzand)" gespeeld. De band was het lied begonnen in een rock stijl en had het geleidelijk teruggebracht tot een rustig, vredig gebed.

Nathan Shepherd liep naar voren in de Dive Chapel en bad. "Goedemorgen Jezus. Dank U voor deze ontzagwekkende schepping die U ons gegeven hebt om in te wonen. Help ons om U te volgen, vol zekerheid, geloof en vertrouwen. Leid ieder van ons naar Uw wil in Uw Koninkrijk. Amen.”

“Welkom allemaal. Dank je wel, band, want als je zoals wij in het land van de orkanen woont, dan horen we in dat lied een extra krachtige echo van de waarheid.

Oké, mensen, vandaag gaan we naar Rechters 6. Ik hoop dat jullie allemaal net als ikzelf genieten van deze rockpassage door het boek Rechters. Zoals jullie je misschien kunnen herinneren, spraken we vorige week over het doen van de dingen waartoe God ons heeft opgeroepen. Ben geen lafaard, geen zeurkous, ren niet naar het strand, ga niet stiekem op een cruise en zeg ook niet tegen God: 'Sorry, ik ga er even een weekendje tussenuit!".

Observeer, bid en bekijk het werk van de Heer in jouw leven. Sluit je dan bij Hem aan. Nou, vandaag gaan we het verhaal van Gideon bekijken, maar eerst wil ik ons overkoepelende thema van het boek Rechters nog eens doornemen.

Zoals ik al eens eerder heb gezegd lijkt het plaatje in het boek Rechters en in onz eigen levens op een onophoudelijke cyclus van zeven stappen, de 'cirkel van het leven'. We moeten deze cyclus doorbreken. Zoals we zagen bestaat de bovenkant, de top, van de cirkel uit het vreugdevol dienen van God. Dan, wanneer we verleid worden, moeten we beslissingen nemen en we hebben dan de neiging om van het juiste pad af te dwalen. Op het derde punt kijken we om ons heen en dan ontdekken we dat we al tot ons middel in de modder van de zonde vastzitten. Als je ooit geprobeerd hebt om hier aan onze kust door de kalk en de grijze modder van "Nine Mile Bank" te lopen, dan weet je waar ik het over heb. Ik verloor daar in 1983 een prachtige sportschoen toen ik het probeerde, en die schoen ligt daar nog steeds ergens in de modder.

En dan ontdekken we, net als de verloren zoon, dat we spijt hebben van onze zonde, maar vooral van de gevolgen ervan. Dus op het zesde knooppunt van de cirkel komen we tot inkeer en bevrijdt de Heer ons van onze zonde. En dan zijn we weer terug bij de top van onze cirkel, waar we zouden moeten zijn. Waar we de Heer vreugdevol dienen.

Maar in Rechters zes, vers één, gaat het volk van Israël weer meteen terug naar af. Er staat geschreven: 'Maar de Israëlieten deden wat slecht is in de ogen van de HEER. Daarom leverde hij hen uit aan het volk van Midjan, dat hen zeven jaar achtereen kwam plunderen.’

De Midjanieten waren de zonen van Midjan. Denk eens even terug aan vader Abraham? Zijn mooie vrouw Sara stierf en Abraham huwde toen een dame met de naam Ketura. Met haar had hij zes zonen. Een van deze jongens was Midjan. Hoe dan ook, de zes zonen van Ketura - zeg, dat klinkt als een goede naam voor een rockband, nietwaar? - die jongens vielen Isaak echt behoorlijk lastig, dus stuurde Abraham hen weg. De nakomelingen van deze Midjan werden gemene, nare, nomadische kamelenhoeders. Hun militaire kracht was zo groot omdat zij hun kamelen zo goed trainden dat zij als het ware de sportwagens van de woestijn waren.

Nou, laten we verder gaan met onze vergelijking van de Kanaänitische stammen met de menselijke zonden. Ik beweer dat de Midjanieten een weergave zijn van de zonde van lafheid. Wij begaan deze zonde eigenlijk als we banger zijn voor andere dingen dan voor God."

Rechters 6 - Lees deel 2!